Patron

Święta Rodzina jedyna na świecie, ta, która wiodła ukryte i ciche życie w małym miasteczku palestyńskim. Rodzina, która doświadczyła ubóstwa, prześladowań, wygnania. Rodzina, która wielbiła Boga w sposób nieporównywalnie wzniosły i czysty, nie omieszka wspomagać wszystkich rodzin chrześcijańskich, co więcej, wszystkich rodzin świata w wierności codziennym obowiązkom, w przezwyciężaniu niepokojów i udręczeń życiowych, w wielkodusznym otwarciu się na potrzeby innych, w radosnym wypełnianiu planu Bożego. Pięknie ktoś kiedyś powiedział, że to była zwykła rodzina w Izraelu. 2000 lat temu, nikt nie wiedział, że była świętą. Była mama – Maryja, tato – Józef i Dziecko – Jezus. Dziś już trochę inaczej na Nich patrzymy, ale ich zwyczajność, prostota i przede wszystkim Bóg w centrum sprawiło, że są nam tacy bliscy.

Święta Rodzina uczy potrzeby ciszy i samotności. Prowadzi do pełnej akceptacji siebie, do prawdziwej wspólnoty i przyjęcia z wdzięcznością daru drugiego człowieka. Prowadzi również do prawdziwego spotkania z Bogiem. Aby przytulić dziecko do serca i matki i ojca, aby to dziecko na łonie matki i w objęciach ojca czuło się najszczęśliwsze, aby otaczane było zawsze najczulszą opieką rodzicielską - sam rodzi się malutkim dzieciątkiem w żłóbku, sam kwili i płacze w żłóbeczku, jak każde maleńkie dziecko. Każdą krzywdę dziecka uważa za własną krzywdę, a każdy czyn dobry dziecku wyświadczony poczytuje za uczynek samemu Jezusowi wyświadczony. Cokolwiek byście jednemu z tych malutkich uczynili - toście Mnie uczynili.

Prostota i zwyczajność pozwala cieszyć się drobnymi sprawami dnia i odkrywać obecnego w nim Boga. My zwykle wpadamy w skrajności. Szukamy życia wielkiego, kolorowego, bajkowego, albo wpadamy w rutynę, monotonię lub uciekamy od codzienności. Tymczasem ważne jest tylko, czy potrafimy codzienność czynić przestrzenią przyjmowania i dawania miłości.

Od Rodziny z Nazaretu dzisiejsza rodzina może się uczyć prawdziwej wzajemnej miłości. W rodzinie z Nazaretu, w Świętej Rodzinie, atmosfera była taka, że Jezus dobrze się czuł i wzrastał w latach, w mądrości i w łasce. Patrząc na nią, każda dzisiejsza rodzina katolicka może znaleźć te wartości, które pozwolą jej stać się, również mimo trudnych warunków społecznych, takim domowym Kościołem, gdzie Jezus jest obecny, jako światło i źródło sił dla rodziców, jako przyjaciel i wychowawca dla dzieci. Takie rodziny istnieją. Takie rodziny cechuje radość, którą promieniują w swoim środowisku, czyniąc go lepszym.

Rodzina Święta – jako wspólnota osób – ma wielkie znaczenie w życiu naszej szkoły. Na Jej wzór kształtowane są wśród uczniów takie wartości, jak: miłość, braterstwo, poszanowanie drugiego poprzez realizowanie modlitwy, pracy i wypoczynku.

Święta Rodzina uczy wychowawców, nauczycieli i rodziców jak wychowywać młodzież i dzieci, jak spełniać swe własne powołanie w rodzinie – tej najmniejszej i bardzo ważnej wspólnocie ludzkiej.

Modlitwa za rodziny

Najświętsza Rodzino, błogosław i strzeż wszystkie rodziny świata, zachowaj je złączone nierozerwalnym węzłem miłości, wierne otrzymanym łaskom i obowiązkom swego powołania. Spraw, aby żyły według prawa i przykazań Bożych, by ich życie było odbiciem Twego życia na ziemi i pozwoliło im kiedyś cieszyć się Twoim szczęściem w niebie. Amen.